Waarom de naam Thura?

Back to basics

Een land waarin de mensen ontspannen zijn en bijna stressloos, met een prachtige natuur, rustige dorpjes en kleine groene steden, geen auto’s, geen snelwegen; kleine boerenbedrijfjes in plaats van megastallen; geen fabrieken met rokende schoorstenen. De mensen hebben duidelijke taken, veel sociale contacten en hebben verder lege agenda’s. Een simpel en overzichtelijk leven. Dit beeld spreekt me aan. Het zal in ieder geval veel rust geven, lijkt me.
Zegt de Thule-trilogie van Thea Beckman je iets? Zij beschrijft in deze boeken een maatschappij met ongeveer dat beeld. Back to basics, een rustig leeftempo en respect voor de natuur. Thura is een van de hoofdpersonen. Voor mij was dit een reden om mijn bedrijf de naam Thura – ontspannen aan het roer te geven.

Primitief of juist vooruitgang?

Toen ik na de geboorte van onze tweede dochter overspannen werd, vroeg ik mezelf af: waar zijn we hier in het westen mee bezig? Al dat gejaag en al die stress. Dat kan toch niet goed zijn? De Thule-trilogie las ik voor het eerst als elfjarige. Toen ik bezig was met het opzetten van mijn eigen bedrijf las ik de boeken weer. Deze vraag uit de boeken was voor mij als kind net zo interessant als voor mij als volwassene: wat is vooruitgang? Meer luxe, een nieuwere iPhone, zes soorten hagelslag om uit te kiezen en honderden Facebookgroepen? Als je kiest voor een simpel leven met weinig bezit en veel natuur, back to basics, ga je dan een stap achteruit of vooruit? Wat mij betreft een goede vraag om ons nu mee bezig te houden, in een tijd waarin een op de zeven mensen burn-outklachten heeft.

 

Niet geprogrammeerd voor onze moderne manier van leven

Je hoort het steeds vaker: onze moderne manier van leven past niet bij hoe de mens in elkaar zit. Psychologie Magazine nummer 7/8 2017: “Het ontbreekt ons niet aan rijkdom of comfort. Toch komen depressies en angststoornissen hier veel vaker voor dan in minder welvarende landen. Onze moderne manier van leven, wonen en werken blijkt niet te passen bij hoe we geprogrammeerd zijn.” De Correspondent schrijft “Waarom onze kinderen steeds minder spelen (en wij met een burn-out thuis zitten)” en het NRC schrijft over tieners met een te druk leven. De moeders die meevaren met Thura, ervaren het ook zo. Het leven is jachtig en snel en zit vol met verplichtingen en keuzes. Dat is sowieso vaak heftig, maar na de geboorte van een of meer kinderen is dat haast niet bij te benen. De natuur om zeep helpen, zoals we volgens natuurwetenschappers en klimatologen doen, zal ons vast ook niet helpen ons happy en gezond te voelen.

 

Hoe moet het dan?

Het artikel in Psychologie Magazine gaat in op manieren om weer meer ‘oer te leven’. Ik noem er een paar: ga zo vaak mogelijk de natuur in, reserveer meer tijd voor vrienden en investeer in je band met de buurt, stel je stresssysteem gerust met bijvoorbeeld mindfulness, houd zo veel mogelijk het oude dag-nachtritme aan en sta op een vaste tijd op. In de Blue Zones, vijf plekken op de wereld waar mensen het oudst worden met een gezond en gelukkig leven, zijn dit de ingrediënten: veel natuurlijk bewegen zoals wandelen; een duidelijk doel in het leven; zorgen voor genoeg rust en ontspanning; puur en bewust eten, zo veel mogelijk plantaardig en stoppen als je 80% vol zit; een glaasje rode biologische wijn per dag; een geloof of een ander kader met duidelijke normen en waarden; veel samenzijn met geliefden, familie en vrienden. https://bluezones.com/ Klinkt haalbaar toch?

Dorp of stad

Een tijdje geleden stond ik voor de keuze om met mijn gezin van de stad naar een klein dorpje te verhuizen met weinig te doen en veel natuur. Alles leek te kloppen bij mijn wens een simpeler leven te gaan leiden, lekker in het groen. Toch koos ik ervoor om in de stad te blijven met veel meer drukte en stressvolle keuzemogelijkheden als twaalf soorten peuterdans, en op elke hoek een supermarkt. De reden was mijn sociale netwerk hier. Ik vond het moeilijk om mijn vrienden, lieve buren en gelijkgestemden achter te laten. Nu ik weet dat in de Blue Zones en in het artikel van Psychologie Magazine goede sociale contacten bovenaan in het prioriteitenlijstje staan, denk ik dat het niet verkeerd was om naar dat gevoel te luisteren. Nu doe ik mijn best om in de stad toch dat simpelere leven met veel groen en ontspanning te leiden.

Dus waarom de naam Thura?

Met Thura – ontspannen aan het roer moedig ik mensen aan te bedenken hoe ze hun leven eenvoudiger en meer ontspannen kunnen maken. Alleen doen wat echt belangrijk voor ze is. Ze laten kennismaken met mindfulness en met de mogelijkheid om het rustiger aan te doen. Leven in balans. Thea Beckman schreef de boeken in 1985 en is inmiddels overleden. Ze zou vast gelukkig geweest zijn met de nieuwe aandacht voor een ‘natuurlijkere manier van leven’. In het niet bestaande Thule ging dat heel wat verder, want wij gaan onze steden niet herbouwen en schaffen fabrieken niet af, maar ik doe graag mee aan een samenleving die dichterbij de balans komt waar Thura voor vocht met een lager leeftempo en veel natuur. Bovendien is het personage Thura naast bestuurder van het land ook schipper van een schip. Deze naam inspireert dus van alle kanten!